: 19 gru 2012, 06:46
Tracą tracą, dlatego w większości publikacji pisze się albo o krótkotrwałym gotowaniu od zimnej wody, albo o zalewaniu wrzątkiem i piciu samego wyciągu.
Poprawiona literówka.
Poprawiona literówka.
Na czym polega trwałe gotowanie?Młody pisze:większości publikacji pisze się albo o krótko trwałym gotowaniu
Nie to nie ściema. Prawidłowo przygotowany napar ze świerku (iglaków) zawiera witaminy. Pod wpływem wysokiej temperatury następuje jednak rozpad witaminy C (ale nie całkowity), nie należy więc gotować takiej herbatki jeśli nam na niej zależy. Ja zalewam surowiec przegotowaną, gorącą wodą.Gryf pisze:;]Odnoszę wrażenie, że te napary/wywary itp z igieł/pączków iglaków to jest ściema-surwiwalowy mit. Z resztą już Sołżenicyn czy Herling-Grudziński w swoich książkach przyznawali, że ten wynalazek wcale na szkorbut w sowieckich obozach koncentracyjnych nie pomagał, więc coś w tym musi być.
Od wielkiego dzwonu taki napitek wyduldać mogę ale żeby się tym raczyć dzień w dzień? Nie, to nie dla mnie, zostawiam to smakoszom.ArturZ pisze:Przypuszczam, że igiełki trochę soli dostarczą do herbatki i wypłukiwanie będzie mniej wzmożone. Ale to są tylko moje przypuszczenia.
Nie szukam dziury w całym a zwracam jedynie uwagę, że sformułowanie jest nielogiczne, nie czytelne. Nie mam ochoty na rozwiązywanie rebusów. W dalszym ciągu nie rozumiem tego co tam napisałeś, w dalszym ciągu nie poprawiłeś błędu. Z resztą już mnie to nie obchodzi, niech się inni martwią i domyślają i pośmieją.Młody pisze:Gryf, Przypadkiem klikłem spacje, jak zwykle musisz szukać dziury w całym :-/
Wit. C jest niszczona przez wysoką temperaturę więc przy wielogodzinnym procesie gotowania ilość witaminy C byłaby tak znikoma, że jej wpływ na organizm właściwie nie ma znaczenia.Mr. Wilson pisze:Jednak proces produkcji to wielogodzinne gotowanie w wysokiej temperaturze, a więc wit. C jeśli było to bardzo mało.
Odnoszę wrażenie, że te napary/wywary itp z igieł/pączków iglaków to jest ściema-surwiwalowy mit.
Czyli sam jednak przyznajesz, że krótkotrwałe gotowanie/zalewanie wrzątkiem nie pozbawia witaminy C w tak dużym stopniu, więc pewna jej ilość w niej pozostanie.Gryf pisze:Wit. C jest niszczona przez wysoką temperaturę więc przy wielogodzinnym procesie gotowania ilość witaminy C byłaby tak znikoma, że jej wpływ na organizm właściwie nie ma znaczenia.
Surowcem jest liść oraz młode gałązki (pędy) z pączkami i igliwiem - Folium, Summitates (Frondes, Turiones) seu Gammae Pini (PP I,II,III, IV i V). Gałązki pozyskujemy od lutego do I połowy kwietnia, rozkładamy cienką warstwą l suszymy w temp. do 40o C, po czym mielimy i przesypujemy do szczelnego słoja.
Jedynie pączki sosny można kupić w aptekach i w sklepach zielarskich.
Oczywiście wyżej wymienione surowce mogą pochodzić z innych gatunków sosny, np. sosny smołowej - Pinus rigida, z sosny Banka - Pinus Banksiana, z sosny czarnej - Pinus nigra, a nawet z innych drzew iglastych; modrzewia - Larix (zarówno europejskiego jak i polskiego; igliwie obrywamy w czerwcu łącznie z cienkimi gałązkami na których się znajdują), ze świerka - Picae (surowiec pozyskujemy od stycznia do I połowy kwietnia) i z jodły - Abies (zbieramy zimą i na przedwiośniu). Wszystkie te drzewa mają podobny skład chemiczny i podobne właściwości lecznicze.
Skład chemiczny.
Szpilki, pączki i gałązki sosen, modrzewi, jodły i świerku zawierają olejek eteryczny - do 1% (składniki: kamfen, pinen, limonen, fenchen, dipenten, octan borneolu), żywicę, glikozydy (piceinę, piceid, koniferyna, pinipikreinę), flawonole (pinobanksynę, taksyfolinę), witaminy (np. wit. C w ilości 150-250 mg/100 g), kwasy żywicowe, sole, aldehydy, gwajakol, pirokatechol, naftalen, garbniki, barwniki i in.
Działanie.
Przetwory z wymienionych drzew iglastych działają przeciwkaszlowo, wykrztuśnie, napotnie, przeciwgorączkowo, moczopędnie, odkażająco, przeciwzapalnie, uspokajająco, lekko nasennie, wzmacniająco i silnie żółciopędnie.
Wskazania:
stany zapalne i zakażeniowe układu oddechowego, kaszel, choroby zakaźne, przeziębienie, pyłkowica, gorączka, skąpomocz, stany zapalne i zakażeniowe układu moczowego i trawiennego, biegunka, niestrawność, bóle brzucha i gardła, bezsenność, wyczerpanie nerwowe, osłabienie, choroby wątroby, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, kamica moczowa, reumatyzm, zaburzenia trawienia, zastoje żółci. Pomocniczej schorzenia skórne, stany ozdrowieńcze. Wyciągi z drzew iglastych są dobrym i tanim źródłem wit. C i P.
Napar: 3-4 łyżki igliwia lub gałązek zalać 2 szkl. wrzącej wody lub mleka; odstawić na 30 minut; przecedzić; osłodzić miodem. Pić 4-6 razy dz. po 150-200 ml; dzieci - 100-150 ml. Niemowlętom podaje 1-2 łyżeczki naparu 3-4 razy dz.
Odwar: 3-4 łyżki gałązek lub igliwia zalać 2 szkl. wody; gotować 5 minut; odstawić na 20 minut; przecedzić; osłodzić miodem lub sokiem owocowym. Pić 4-5 razy dz. po 150-200 ml; dzieci - 100 ml; niemowlęta -1-2 łyżeczki płynu 3-4 razy dz. (max 6 razy w ciągu doby).
Nalewka sosnowa (modrzewiowa, świerkowa, jodłowa) – Tinctura Pini: 1 szkl. igliwia lub całych gałązek zalać 500 ml wina lub wódki; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3-6 razy dz. po 1 łyżeczce. Schorzałe miejsca (pryszcze, owrzodzenia, oparzenia, ropnie, liszaje, grzybice, łojotokowe zapalenie skóry) przemywać nalewką 4 razy dz.
Intrakt sosnowy - Intractum Pini (lub modrzewiowy, świerkowy, jodłowy): pół szkl. igliwia lub gałązek świeżych i zmielonych zalać 300 ml alkoholu o temp. wrzenia; wytrawiać 10 dni; przefiltrować. Zażywać 3-6 razy dz. po 1 łyżeczce lub stosować zewnętrznie. Dzieciom wyciągi alkoholowe z sosny i innych drzew iglastych podawać w mleku z miodem w ilości 1 łyżeczki.
Alkoholmel Pini: do 100 ml wyciągu alkoholowego z sosny (lub innego drzewa iglastego) wlać 100 ml miodu i ewentualnie 50 ml soku cytrynowego, wymieszać. Zażywać 4-6 razy dz. po 1 łyżce. Dzieciom podawać 2-3 łyżeczki leku kilka razy dz.
Syrop sosnowy - Sirupus Pini (modrzewiowy – Sir. Laricis, jodłowy –Sir. Abietis, świerkowy - Sir. Picaea): 1 szkl, świeżego lub suchego igliwia (gałązek), uprzednio umytego i zmielonego, zalać 3 szkl. 200 ml (600 ml) wody; gotować 20 minut; przecedzić; nie uzupełniać brakującej ilości wody!; do wywaru wlać 200 ml miodu, 100 ml soku cytrynowego lub pomarańczowego, 300 ml wina lub wódki, 60 ml (g) gliceryny i wsypać 250 ml cukru, wymieszać wszystko razem i odstawić. Przechowywać w lodówce. Zażywać 4-6 razy dz. po 1-2 łyżki; dzieci - 2-3 łyżeczki.
W igliwiu i pędach świerkowych obok olejku świerkowego znajduje się żywica bogata w kwas abietynowy; ponadto prowitamina A, witamina C (175-400 mg/100 g, zależnie od wieku igieł, terminu zbioru),