O jaskini tej chodzą po Płocku legendy. Pierwsza, że była schronieniem dla niejakiego Morusa, płockiego kryminalisty z początku XX wieku. Druga, że jest widoczna jaskinia jest wlotem do tunelu, który wiedzie do ogrodu przy kościele mariawitów, położonego na wysokości jaskini, na skarpie. Generalnie w Płocku legendy o "jaskini w skarpie" są powszechnie znane - natomiast nie wiadomo, co się w niej kryje.
Tym razem więc dwie nieustraszone Eksplorerki (ja&siostra) w poszukiwaniu niezbadanych terenów i nowych wrażeń, zahaczają o wątek kryminalno-taterniczy:-)
Jaskinia rozczarowuje - przynajmniej na pierwszy rzut oka. Ok, 4 metrów głębokości (w legendach była mowa o 40 metrowym tunelu), a pozostałości butelek oraz bynajmniej nie antyczne malunki na ścianach wskazują, że od jaskinia jest w użytkowaniu
Tym niemniej, mamy podejrzenia, tunel wcześniej istniał.
Na poniższym zdjęciu zasypane wejście do dalszej części jaskini (?).
Bardzo ciekawa forma geologiczna. Jeśli rzeczywiście jaskinia jest resztką zawalonego tunelu, to tunel ten stanowił prawdopodobnie coś rodzaju deszczowej rury odpływowej, przestrzelonej przez skarpę.
Na koniec dwie taterniczki-eksplorerki, ku ogólnej radości przechadzających się po nadwiślanej promenadzie spacerowiczów, starają się zejść z owej jaskini, na rękach/czworakach po błotnistej stromiźnie, zaliczając tu i ówdzie glebę, stanowiąc ogólną niedzielną atrakcję dla Płocczan
